Diyar-ı Mevlâ

 

                     Üzülme! ayağına batan dikenler aradığın gülün habercisidir...(Mevlâna)

                    Kusursuzluk sonsuz değil midir?                                           

                                

                                          Gül olmak ya da gülün altındaki toprak olmak?

                                     
Geç gelip çabuk gitmek, gül bahçesindeki gülün adetidir..(Mevlana)

                                                     Ölürken güzel değil midir güller? 

 

Demeter'in gözyaşları

                                

 

                                       

 

 

  

  

değişmeyen yazgı, yokoluş, hiçlik...

döngünün çaresizliği...

  doğanın  büyülü hikayeleriyle varolmak...
 

 

 

zamanın renkleri...

tüm renklerini kuşanmıştı zamanın. korkarak fısıldadı : 'bana bak bak bana!..' ona doğru koşan insanlar kadar yabancı bir sesle ' tüm renklerinle kal benimle' dedi. 'daha yakın daha yalnız... (y.k)

GÜN OLUR

Gün olur, alır başımı giderim, 
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda. 
Şu ada senin, bu ada benim, 
Yelkovan kuşlarının peşi sıra. 

Dünyalar vardır, düşünemezsiniz; 
Çiçekler gürültüyle açar; 
Gürültüyle çıkar duman topraktan. 

Hele martılar, hele martılar, Her bir tüylerinde ayrı telaş!...

Gün olur, başıma kadar mavi; 
Gün olur başıma kadar güneş; 
Gün olur, deli gibi... 

Orhan Veli

Devrik BeyRut

 

 

 

 

 

Özne, tümleç, yüklem.

Bu sıralamaya uymayı reddeden cümleler gibi...yüklemi sonda değil başta ya da ortada bulunan kendisine dayatılan yaşama inat, kaderine karşı duran, ve hayata sıkıca tutunan  bir şehir

Beyrut ...

Aşklarımızı, acılarımızı, haysiyetimizi… Yağmalandıkça kapattığın kalbini aç şimdi. Çünkü bu senin hikâyen. Sen de Ortadoğulusun! E.T